วันก่อนผ่านไปที่ชุมชนนางเลิ้ง สะดุดตากับกลุ่มชายวัยเก๋า 7-8 คน ที่กำลังก้มมองกระดานตรงหน้าอย่างใจจดใจจ่ออยู่ในตรอกหนึ่งของตลาด เลยลองเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ก็ถึงบางอ้อ คุณลุงกลุ่มนี้กำลังเล่นหมากรุกกันอยู่
เป็นภาพที่ให้ความรู้สึกว่าน่ารักดี เลยจะถ่ายเอาไว้เป็นที่ระลึก เราจึงเอ่ยปากว่า “หนูขออนุญาติถ่ายรูปได้ไหมคะคุณลุง” หนึ่งในแก๊งคุณลุงตอบว่า “ได้เลยหนู แต่อย่าไปถ่ายโต๊ะนั้นนะ โต๊ะนั้นเล่นไม่เป็นประสา” พูดเสร็จก็พลางหัวเราะชอบใจใหญ่ ส่วนโต๊ะที่ถูกแซวก็ยิ้มมุมปากอย่างไม่ถือสา แต่สายตาก็ไม่ละจากหมากบนกระดาน เหมือนกำลังครุ่นคิดหาวิธีรุกฆาตอยู่
เรายืนถ่ายภาพอยู่ประมาณ 5 นาที คุณลุงทุกคนดูมีสมาธิมาก แม้ปากจะพูดตอบโต้กับเราอย่างยิ้มแย้ม หูก็ฟังการสนทนาไปด้วย แต่สายตาก็ไม่ละจากหมากบนกระดาน ส่วนมือก็เตรียมที่จะวางหมากตามที่สมองได้คิดไตร่ตรองมาแล้วแม้บรรยากาศโดยรวมจะเงียบสงัด แต่สัมผัสได้ถึงความดุเดือดของเกมบนกระดาน “ศึกครั้งนี้ยิ่งใหญ่นัก” ฟาดฟันกันด้วยความคิด หักเหลี่ยมกันด้วยเบี้ยด้วยขุน เราอยู่เพียงชั่วครู่ ไม่ทันได้รู้ผลแพ้ชนะ แต่ก็ฟันธงได้เลยว่า คุณลุงวัยเก๋าอายุราว 70-90 ปี แก๊งนี้ ลดความเสี่ยงการเป็นอัลไซเมอร์ได้อย่างแน่นอน เพราะทุกวันได้ชิงไหวชิงพริบ ฝึกสมอง ทดสอบสมาธิ กันอย่างหนัก เพื่อที่จะได้เป็นผู้ชนะบนกระดานแห่งศักดิ์ศรี
หากใครไปเที่ยวย่านนางเลิ้ง ก็สามารถแวะให้กำลังใจคุณลุงกันได้ที่ “ชมรมหมากรุกไทย นางเลิ้ง” แต่ส่งเสียงเชียร์กันเบาๆล่ะ เดี๋ยวคุณลุงจะเสียสมาธิ จะหาว่าแอดไม่เตือน
“ปริฉัตรสบัดบ๊อบ” #ชุมชนDiary
